Eten tijdens het NK

Deze week nam ik deel aan het NK rolstoeltennis, dat werd gehouden in Topsportcentrum Rotterdam. Ik hoefde er maar drie dagen naartoe, namelijk donderdag, zaterdag en zondag. Voor de spelers, organisatie, scheidsrechters et cetera stonden elke dag een lunch- en dinerbuffet klaar. Ik kwam elke dag vanuit huis en daarom besloot ik zelf mijn eten mee te nemen. De afgelopen twee jaar had de cateraar voor mijn eten gezorgd, maar het brood van de lunch vond ik absoluut niet lekker. Dan neem ik toch liever mijn eigen brood mee, wel zo gemakkelijk. Ik bakte deze keer een heel simpel brood. Ik nam de bruine broodmix van Peak's Free From en voegde daar alleen water en een eetlepel bakpoeder aan toe. De olie, gist en ei van de bereidingswijze op het pak liet ik dus weg. Ik bakte het brood volgens de aanwijzingen af en het smaakte me goed! Ook de volgende dag was het nog lekker.

Donderdag was ik vroeg genoeg klaar om thuis te kunnen dineren, maar ik wist dat dat gisteren niet het geval zou zijn. Daarom had ik een maaltijd aangevraagd. Ik meldde me na mijn wedstrijd bij het buffet en na even navragen bleek mijn maaltijd door de keuken in de kantine bereid te worden. Ik ging overleggen en hoorde dat ik salade en gegrilde groente zou krijgen. Ik gaf aan dat ik na een maaltijd eigenlijk behoefte had aan proteïne, maar ze hadden er niet op gerekend dat ik vlees at. Ik vroeg of ze misschien vleesbeleg voor op brood hadden en dat bleek zo te zijn. Ik las de etiketten en de kipfilet kon ik eten. Een van de medewerkers vroeg of ik soms degene was die voor de zondagmiddag een lunch had aangevraagd. Ze hadden namelijk broodjes gekocht. Dat was mooi! Daardoor werd dit namelijk mijn diner:

Vanmiddag kreeg ik als lunch precies het zelfde. Het smaakte hartstikke lekker! Ik had deze broodjes nog niet eerder op en was blij verrast met hoe goed ze smaakten.

Mijn eten werd heel veilig voor mij bereid. Ik legde uit dat ik op zondagochtend de finale moest spelen en dat als er gewone kruimels in mijn maaltijd zouden belanden, ik ziek zou worden. Ik gaf dus uitleg over dat de broodjes afgebakken moesten worden op een schoon stuk bakpapier, bovenin de oven et cetera. Jullie kennen het riedeltje wel. De medewerker van de keuken heeft ontzettend zijn best gedaan, droeg zelfs handschoenen en waste mijn bestek extra af. Kortom: het gaf me een veilig gevoel en dat was terecht. Super fijn als het zo goed voor mekaar is met eten!

Groetjes Marjolein

Buitenlandse producten: Genius Pancakes

Dankzij de vele buitenlandse reizen die ik maak, kom ik in aanraking met glutenvrije producten die in Nederland (nog) niet op de markt zijn. Tijdens sommige toernooien heb ik de mogelijkheid een supermarkt te bezoeken. Zo ook twee weken geleden in Londen. Daar kocht ik de Pancakes van het merk Genius:

Genius kennen we in Nederland natuurlijk van het brood en de muffins van de versafdeling bij Albert Heijn. De pannenkoeken kende ik nog niet en ik heb ze meegenomen naar Nederland. Toen ik ze kocht, waren ze nog ruim drie weken houdbaar, maar je kunt ze ook invriezen. Op de verpakking staat dat je ze kunt grillen of in een tosti-ijzer kunt doen voor consumptie. Ik deed dat laatste. Bij gebrek aan pannenkoekenstroop, smeerde ik er chocoladepasta op. Dat smaakte er erg goed bij! Ik denk dat jam ook lekker was geweest.
Ik at de pannenkoekjes als lunch. De voedingswaarde van één pannenkoek is ongeveer het zelfde als van een boterham. Ik at dus vier pannenkoeken op voor het sporten en na afloop de overgebleven twee. Zo ga je wel heel snel door een verpakking heen!
Mijn oordeel? De pannenkoekjes zijn lekker! Ik zou het niet aanraden om ze voor je lunch te kopen, want dat wordt dan een nogal dure aangelegenheid. Ze lijken me wel erg lekker om als toetje te serveren, bijvoorbeeld met Kerst met wat rood fruit en een bolletje ijs erbij. Daarvoor zou ik ze zeker nog een keer willen kopen!

Groetjes Marjolein

#decemberglutenvrij - mijn beurt!

In mijn vorige post had ik het al aangekondigd: ik doe mee aan het bloggersinitiatief waarbij 31 glutenvrije bloggers elk in december een blog schrijven. Iedere dag wordt een nieuwe blog onthuld, net zoals bij een adventskalender. Ik heb vandaag het stokje overgenomen van Lekker glutenvrij!. Onderaan mijn blog lees je waar je morgen terecht kunt voor het volgende #decemberglutenvrij bericht.

Voor wie nog nooit eerder mijn blog bezocht heeft, stel ik me even voor: ik ben Marjolein Buis, 27 jaar, woon in Beuningen, kan niet tegen gluten en zuivel en reis als professioneel rolstoeltennisser de hele wereld over. Dat bracht mij op het idee om een weblog te beginnen: zo kunnen andere glutenvrijen lezen hoe gemakkelijk of moeilijk ik aan eten kom in het buitenland. Ik hoop te laten zien dat je je door je dieet niet hoeft te laten tegenhouden om op reis te gaan. Al zijn de maaltijden niet altijd even lekker of compleet: ik ben nergens verhongerd en maar zelden ziek geworden! Meestal word ik verrast door de mogelijkheden en door de moeite die mensen voor mij doen, om mij lekker eten te bezorgen.

De laatste maanden heb ik niet veel nieuwe berichten meer geplaatst. Ik ben bang in oninteressante herhaling te vallen en daarnaast heb ik niet altijd inspiratie of zin om te schrijven. Het leek me wel leuk om weer mee te doen aan #decemberglutenvrij! Vorig jaar heb ik in een post mijn recepten voor gezonde(re) desserts gedeeld. Daarmee kun je zonder toegevoegde suiker of zoetstof een lekker toetje op tafel zetten (bijvoorbeeld met de kerst): gezond en in sommige gevallen caloriearm. En alles natuurlijk gluten- en melkvrij.

En toen was het opeens 9 december; tijd voor mijn blog... De afgelopen week heb ik mij niet bezig gehouden met wat ik kon schrijven voor #decemberglutenvrij. Ik speelde vorige week namelijk een van de belangrijkste tennistoernooien van het jaar: de Singles Masters (zeg maar het WK). Ik heb trouwens super goed gespeeld en miste op twee punten de finale, waarna ik uiteindelijk vierde werd. Ik was erg blij dat mijn prestaties niet in de weg werden gestaan door dieetfouten. Voor aanvang van het toernooi had ik zowel met het hotel als met de catering op het tennispark gemaild over mijn dieet. Bij aankomst in Londen was alles perfect voor elkaar! Ik kreeg elke ochtend bij het ontbijt boterhammen die in de keuken veilig geroosterd werden en ik had een eigen pot jam tot mijn beschikking (daar had ik om gevraagd). Als lunch at ik elke dag heerlijk gevulde wraps (wederom op mijn verzoek, omdat de boterhammen die ze vorig jaar naast de wraps hadden niet lekker waren). Ik kon zelf aanwijzen wat ik als vulling wilde en het hoofd van de keuken maakte mijn wraps veilig in de keuken, ver van waar de glutenvolle boterhammen belegd werden. Ook hadden ze glutenvrije pasta gekocht en lagen er allerlei snacks die ik kon eten, zoals fruit, gedroogd fruit, chocola en... cakejes en brownies! Ik ben gedurende het toernooi twee keer uit eten geweest. Een keer bij een Braziliaans restaurant, waar ik vorig jaar al eens met veel genoegen gegeten had. De andere keer ging ik naar WagaMama. De glutenvrije keuze was beperkter dan in Nederland, maar het voelde veiliger, omdat de manager erbij geroepen werd om mijn bestelling op te nemen, zodat bij de bereiding extra gelet zou worden op kruisbesmetting. Geweldig! Het was dus niet alleen qua tennis, maar ook qua eten een topweek. Ik ben in de watten gelegd en niks te kort gekomen. Het stelde me gerust dat iedereen zo bezig was met kruisbesmetting, zodat ik ontspannen kon eten. Dat is namelijk niet altijd het geval, als ik de bereiding van mijn eten uit handen moet geven als ik op tour ben...

Dit jaar dus geen recept van mij, maar wel een december-eetervaring. Hopelijk vonden jullie het leuk om te lezen. Reacties op mijn blog stel ik altijd op prijs, jullie kunnen ze hieronder achterlaten.

Morgen is het de beurt aan IKEETVRIJ. Ik ben benieuwd naar haar blog, jullie ook?

Groetjes Marjolein