Voor mijn vakantie naar Rusland ben ik drie keer in een vliegtuig van Air Berlin gestapt.
Allereerst vloog ik van Düsseldorf naar Moskou. Ik kreeg als eerste aan boord mijn maaltijd: twee sandwiches, goed ingepakt in huishoudfolie. Ze waren gemaakt van Duits glutenvrij brood. Jullie kennen het vast wel als van dat compacte brood zonder gist. Op de ene sandwich zat boter en rosbief, op de andere boter, sla, komkommer en tomaat. Het smaakte lekker! En ik verkeerde in een bevoorrechte positie ten opzichte van de andere passagiers, want zij kregen maar één sandwich.
Op de terugreis moest ik een overstap maken. Ik vloog van Moskou naar Berlin-Tegel. Toen de stewardess langs kwam met de bekende sandwiches, vertelde ik haar dat ik om een glutenvrije maaltijd verzocht had. Ze wist van niets, maar zou het later met haar collega overleggen. Na een half uur had ik nog steeds niks van haar vernomen en ook haar collega liet niets van zich horen. Toen de stewardess even later door het gangpad liep, sprak ik haar aan. Ze was me vergeten. Haar collega wist gelukkig dat er voor mij een speciale maaltijd aan boord was:
Allereerst vloog ik van Düsseldorf naar Moskou. Ik kreeg als eerste aan boord mijn maaltijd: twee sandwiches, goed ingepakt in huishoudfolie. Ze waren gemaakt van Duits glutenvrij brood. Jullie kennen het vast wel als van dat compacte brood zonder gist. Op de ene sandwich zat boter en rosbief, op de andere boter, sla, komkommer en tomaat. Het smaakte lekker! En ik verkeerde in een bevoorrechte positie ten opzichte van de andere passagiers, want zij kregen maar één sandwich.
Op de terugreis moest ik een overstap maken. Ik vloog van Moskou naar Berlin-Tegel. Toen de stewardess langs kwam met de bekende sandwiches, vertelde ik haar dat ik om een glutenvrije maaltijd verzocht had. Ze wist van niets, maar zou het later met haar collega overleggen. Na een half uur had ik nog steeds niks van haar vernomen en ook haar collega liet niets van zich horen. Toen de stewardess even later door het gangpad liep, sprak ik haar aan. Ze was me vergeten. Haar collega wist gelukkig dat er voor mij een speciale maaltijd aan boord was:
Ik kreeg een grote bak salade. Aan de koolhydraten was ook gedacht, want onderin lag een dikke laag mais. De dressing smaakte prima bij de salade, die behalve uit mais uit paprika, komkommer, tomaat en olijven bestond. Ook kreeg ik er twee rijstwafels bij geserveerd, maar die hadden hun beste tijd al gehad (ze waren oud en daardoor taai).
De laatste vlucht voerde me van Berlin-Tegel naar Düsseldorf. Toen ik enkele weken geleden belde om mijn verzoek om een dieetmaaltijd door te geven, vertelde de dame aan de telefoon me al dat er op deze vlucht geen maaltijd werd geserveerd. De passagiers zouden wel een snack krijgen, maar daarvoor kon je geen dieetwens doorgeven. En inderdaad: ik kon kiezen uit crackers of koekjes, dus een snack zat er voor mij niet in. Dat vond ik geen enkel probleem, want ik had voor mijn eigen snack gezorgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten