Ik zeur over het eten. Dat moet ik misschien niet doen. Misschien moet ik gewoon blij zijn dat ik überhaupt iets te eten krijg tijdens dit toernooi. Het is saai en smakeloos, maar misschien is dit de Franse manier van geen risico willen nemen of service verlenen. Ze hadden me natuurlijk ook kunnen vertellen dat ze niet tegemoet konden komen aan mijn dieetwensen. Daar was ik dan mooi klaar mee geweest, met het inschrijvingsgeld dat zowel deelname aan het toernooi, een plek om te overnachten en alle maaltijden omvat. In Frankrijk valt het ook niet altijd mee om met uit eten gaan een goede glutenvrije maaltijd te krijgen, dus elke avond een restaurant opzoeken had waarschijnlijk ook geen culinaire hoogstandjes opgeleverd.
Voor nu heb ik mijn les geleerd. Het was de eerste keer dat ik deelneem aan het toernooi in Rue en ik weet nu wat ik volgend jaar, mocht ik terugkeren, kan verwachten. Ik verblijf in een huisje met keuken en moet daar gebruik van maken. Vanavond heb ik genoten van pasta met bolognesesaus en van boterhammen met jam, want ik was toch erg benieuwd naar de smaak van het brood. Volgend jaar zal ik vaker in het huisje eten, want zoveel werk is koken nou ook weer niet en dan weet ik dat ik in ieder geval niet pas om 21 uur 's avonds mijn avondeten krijg, wat voor mij alles behalve ideaal is, gezien mijn ritme en het feit dat ik de volgende ochtend op tijd op moet staan om een wedstrijd te spelen.
Morgen staan er voor mij twee wedstrijden op het programma. Ik zal ontbijten in het huisje en daarna naar het park gaan om mijn warming-up te doen en daarna de eerste wedstrijd te spelen. Ik zal vervolgens informeren naar de lunch. Als ze me niks anders dan rijst met vlees kunnen geven, heb ik denk ik genoeg tijd om terug te rijden naar het huisje. Dat ligt namelijk maar 10 minuten rijden bij het tennispark vandaan. Ik denk dat ik de tweede wedstrijd pas aan het einde van de middag hoef te spelen, maar ik heb het definitieve schema nog niet gezien. 's Avonds vindt er volgens mij een spelersdiner plaats. Als dat chiquer is dan de maaltijden die we de rest van de week kregen (bijvoorbeeld een uitgebreider menu, live-muziek, speeches en zo), dan wil ik daar wel naartoe gaan. En anders zien we morgen wel wat we doen!
Groetjes Marjolein
PS. Voor wie nieuwsgierig is naar hoe het brood was: toen ik een sneetje uit de verpakking haalde, dacht ik "Ja, dit is duidelijk glutenvrij brood", want het was vertrouwd droog. Volgens de gebruiksaanwijzing moest je de sneetjes 15 seconden in de magnetron doen. Daarna waren ze inderdaad te eten. Niet bijzonder lekker, het gaf ook geen verzadigd gevoel, maar het smaakte niet verkeerd. Dat blijkt wel uit het feit dat ik tot drie keer toe naar de magnetron ben gelopen om er een nieuwe boterham in te leggen :).
Voor nu heb ik mijn les geleerd. Het was de eerste keer dat ik deelneem aan het toernooi in Rue en ik weet nu wat ik volgend jaar, mocht ik terugkeren, kan verwachten. Ik verblijf in een huisje met keuken en moet daar gebruik van maken. Vanavond heb ik genoten van pasta met bolognesesaus en van boterhammen met jam, want ik was toch erg benieuwd naar de smaak van het brood. Volgend jaar zal ik vaker in het huisje eten, want zoveel werk is koken nou ook weer niet en dan weet ik dat ik in ieder geval niet pas om 21 uur 's avonds mijn avondeten krijg, wat voor mij alles behalve ideaal is, gezien mijn ritme en het feit dat ik de volgende ochtend op tijd op moet staan om een wedstrijd te spelen.
Morgen staan er voor mij twee wedstrijden op het programma. Ik zal ontbijten in het huisje en daarna naar het park gaan om mijn warming-up te doen en daarna de eerste wedstrijd te spelen. Ik zal vervolgens informeren naar de lunch. Als ze me niks anders dan rijst met vlees kunnen geven, heb ik denk ik genoeg tijd om terug te rijden naar het huisje. Dat ligt namelijk maar 10 minuten rijden bij het tennispark vandaan. Ik denk dat ik de tweede wedstrijd pas aan het einde van de middag hoef te spelen, maar ik heb het definitieve schema nog niet gezien. 's Avonds vindt er volgens mij een spelersdiner plaats. Als dat chiquer is dan de maaltijden die we de rest van de week kregen (bijvoorbeeld een uitgebreider menu, live-muziek, speeches en zo), dan wil ik daar wel naartoe gaan. En anders zien we morgen wel wat we doen!
Groetjes Marjolein
PS. Voor wie nieuwsgierig is naar hoe het brood was: toen ik een sneetje uit de verpakking haalde, dacht ik "Ja, dit is duidelijk glutenvrij brood", want het was vertrouwd droog. Volgens de gebruiksaanwijzing moest je de sneetjes 15 seconden in de magnetron doen. Daarna waren ze inderdaad te eten. Niet bijzonder lekker, het gaf ook geen verzadigd gevoel, maar het smaakte niet verkeerd. Dat blijkt wel uit het feit dat ik tot drie keer toe naar de magnetron ben gelopen om er een nieuwe boterham in te leggen :).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten