Diner in het hotel

Deze week wordt het diner door het hotel verzorgd. Het vindt in buffetvorm plaats en alle bakken staan een eindje uit elkaar, wat het risico op kruisbesmetting aanzienlijk verkleint. Ik mag elke avond bijna alles van het buffet eten! Ik kan de "pap" niet eten, maar er zijn elke keer gebakken aardappelen en soms is er ook rijst. Daarnaast is er groente (vanavond mocht ik die niet in verband met een roomsaus, de andere dagen wel) en zijn er vier soorten vlees/vis die ik allemaal mag. Ook kun je je eigen salade samenstellen. Wat niet aan mij besteed is, zijn de broodjes en het gebak. Maar dat deert me niet: ik eet toch nooit gebak en aan brood bij het avondeten heb ik geen behoefte. Daarnaast stond er een paar keer vers fruit en dat vind ik een heerlijk toetje.
Elke avond vraag ik als ik arriveer wat ik wel en niet mag eten van het buffet en telkens weer ben ik verbaasd over dat er bijna nooit gebruik wordt gemaakt van melk of tarwe. Waarom moet dat in Nederland wel overal op zitten?? Hier in Zuid-Afrika is het eten zoveel gemakkelijker voor mij!

Vanavond kwam toen ik klaar was met eten een van de koks naar mij toe. Ik had al vaker een praatje met hem gemaakt en hij wist dus van mijn dieet af. Hij vertelde me dat hij speciaal voor mij iets gemaakt had, maar dat het nog even in de koelkast moest staan. Een tijdje later kwam hij het brengen:

Onderin de coupe zitten verse aardbeien. Het romige wat je ziet, is gemaakt van eiwit, rosé en suiker. Bovenop liggen drie plakjes gebakken banaan en een takje verse munt en het roze aan de rand van het glas is suiker. Ik zou dit normaal gesproken nooit eten, omdat ik "niet aan suiker doe", maar als iemand speciaal voor mij zoiets maakt, kan ik het natuurlijk niet afslaan. Ik heb het samen met een collega opgegeten. Het was bijzonder en het was lekker, al vond ik het wel iets te zoet voor mij. Maar hoe geweldig is dat, dat iemand speciaal moeite doet om iets voor mij te maken?! Ik vond het echt super en heb hem hartelijk bedankt. 

Aangenaam verrast tijdens de vlucht naar Johannesburg

Afgelopen zondag ben ik met KM rechtstreeks van Amsterdam naar Johannesburg gevlogen. Wat eten betreft, werd ik tijdens deze vlucht aangenaam verrast! Het gaat hierbij zowel om de smaak als het feit dat ik deze keer net als alle anderen een snack kreeg tussen de maaltijden. Hieronder volgt zoals altijd een verslagje van wat ik gegeten heb:

Meteen na het opstijgen kregen we een drankje en een zakje amandelen. Deze amandelen gaan bij mij altijd goed en ik vind ze erg lekker smaken!
Ik kreeg als eerste mijn maaltijd uitgeserveerd. Het was lunchtijd en we kregen een warme maaltijd geserveerd:

Linksboven een gevarieerde salade, met onder andere zilveruitjes, tomaat en pompoenpitten. Rechtsboven een bakje fruit. Helaas was het deze keer de zure variant van de fruitsalade en bestond het voornamelijk uit zure appel, met een kleine toevoeging van grapefruit en ananas. In het midden van het blad zie je zoals gebruikelijk een Consenza broodje liggen met een pakje boter. Onderin mijn hoofdgerecht met kip. Het smaakte erg lekker! Het broodje heb ik bewaard. Ik herinnerde me van alle voorgaande keren dat ik aan boord dit broodje kreeg, dat het gortdroog is en daar zat ik niet zo op te wachten. Maar wie weet zou ik het later eten.
Zo'n anderhalf uur later kreeg ik trek in iets zoets. Ik besloot een klein stukje van het broodje te eten en het te besmeren met de jam die ik zelf had meegenomen. Tot mijn grote vreugde was het brood deze keer helemaal niet gortdroog en hard, maar een zacht, meeverend broodje! Ik heb hem niet doormidden gesneden, maar in drie lagen. Zo heb ik meer beleg in verhouding tot het brood, zonder het er super dik op te hoeven smeren (met kans op eraf druipen...). Het broodje smaakte me erg goed en ik heb het helemaal opgegeten!
Een paar uur later kreeg ik weer lichte trek. Ik had het vermoeden dat de snack binnen korte tijd geserveerd zou worden, maar ik kreeg normaal gesproken nooit een snack en had daarom zelf wat meegenomen. Ik begon met het eten van een appel. Net toen ik besloten had om ook nog een mueslireep te eten, kwam tot mijn verrassing een steward aangelopen met een broodje voor mij:

 Ik was uitermate verbaasd, want normaal gesproken word ik gewoon overgeslagen bij de snacks. Ik kreeg een broodje met ham, kaas, komkommer en tomaat. Het smaakte goed (en wat ben ik blij met de lactasepilletjes die ik altijd meeneem aan boord!).

De laatste maaltijd volgde om 19 uur 's avonds. Ik verwachtte weer een volledige warme maaltijd, maar die hadden we rond lunchtijd al gehad en nu kregen we dus een kleinere maaltijd geserveerd. Ik was wederom als eerste aan de beurt. Ik kreeg met dienblad uitgeserveerd, zoals gebruikelijk met een plastic zak om mijn hele dienblad, behalve om het verwarmde eten. Dat was een gevuld broodje. Ik keek er argwanend naar en zag toen at de gebruikelijke code GFML er niet op stond. In plaats daarvan stond er AVML. Dat was dus geen glutenvrij broodje! Ik attendeerde direct de stewardess daarop en zij ging vervolgens op onderzoek uit. Een tijdje later kwam ze weer terug met mijn dienblad, nu met het onderstaande erop:

Het waren de rijstkoeken die ik vorig jaar ook een keer gekregen had. Ze smaakten prima! Daarnaast had ik dus weer een bakje zuur fruit. De yoghurt heb ik laten staan, want ik probeer zuivel zo veel mogelijk te vermijden, ook als ik wel lactasepilletjes bij me heb. Omdat ik normaal gesproken 's avonds meer eet dan drie warme rijstkoekjes en een bakje fruit, vroeg ik even later aan de stewardess of ze nog wat fruit over had. Ik kreeg vier extra bakjes.

Deze vlucht was ik, zoals ik eerder al schreef, aangenaam verrast door de kwaliteit van het eten. Als ik ontevreden ben over KLM, is het hier altijd te lezen, maar nu ik wel tevreden ben, wil ik dat ook benadrukken. Desalniettemin toch een aantal adviezen, dat elke keer geldt als je gaat vliegen:
- Controleer altijd de afkorting op het eten dat je krijgt. De glutenvrije maaltijd wordt afgekort met GFML;
- Neem zelf portieverpakkingen jam mee, om op het brood dat je aan boord krijgt te smeren;
- Neem snacks mee voor tijdens de vlucht;
- Als je gevoelig voor gluten bent, ga dan wanneer je met KLM vliegt aan het raam zitten. Bij de warme maaltijd serveren ze aan de andere passagiers broodjes. Deze liggen niet klaar op hun dienbladen, maar in een aparte bak. De steward(ess) reikt de passagiers de bak aan en die kunnen dan een broodje uit de bak pakken. Daarbij wordt de bak boven jouw tafeltje gehouden en als je je eten dan nog niet op hebt, dreigt het gevaar van glutenbesmetting.

Groetjes Marjolein

Handig kant-en-klaar

Ik was helemaal vergeten hier te schrijven over handige producten die ik vorige maand in de VS had gescoord. Ik had een bestelling van het een en ander gedaan bij Iherb en daar zag ik onderstaande producten. Ook in de supermarkt kwam ik ze tegen en ze kosten omgerekend (even graven in mijn geheugen hoor!) een euro of 1,50. Het zijn bijna kant-en-klare maaltijden, zowel gluten- als lactosevrij en er zijn varianten met rijst en noedels. Het enige wat je hoeft te doen, is kokend water toevoegen of koud water en het dan in de magnetron plaatsen. Dek vervolgens het bakje af en zes minuten later is je maaltijd klaar! Het is geen grote maaltijd, dus ik vind het meer een lunch of zeer voedzaam tussendoortje, maar het is dus super handig voor luie momenten en om mee te nemen buiten de deur. En het smaakt ook nog eens prima :).

Wij bloggen glutenvrij: Pasen!

Een groep glutenvrije bloggers post elke maand op de 15e een blog over een bepaald thema. Ik ben gevraagd me aan te sluiten en dat doe ik graag. Deze keer staat het onderwerp Pasen centraal. Onderaan mijn bericht kun je lezen welke bloggers nog meer over Pasen geschreven hebben.
Ik ben niet altijd thuis met Pasen, omdat toernooien niet altijd rekening houden met zulke feestdagen. Dit jaar ben ik echter gewoon in Nederland.

Pasen is een feest dat ik associeer met vooral heel veel gezelligheid met ons gezin en een uitgebreid ontbijt en diner. Al zo lang ik me kan herinneren, bakt mijn vader brood met kerst en Pasen. De avond van tevoren is het aanrecht van hem en staat hij met de hand het brood te kneden. Vervolgens staat het te rijzen op de verwarming in de keuken en als het eenmaal in de oven staat, begint het hele huis lekker te ruiken. Het witte brood van mijn vader doet een beetje aan cake denken en ik at het altijd met boter en pure hagelslag, dat was gewoon een zeer geslaagde combinatie. Onder de familie is ook rosbief favoriet als beleg. Verder zijn er bij het ontbijt gekookte eieren en een kerst- of paasstol. Vorig jaar was mijn eerste glutenvrije Pasen. Ik kan nu natuurlijk niet meer mee eten van het door mijn vader gebakken brood en ik besloot daarom eens wat te experimenteren met het maken van een Paasbroodje. De dag voor Pasen bakte ik deze paashaas en hij smaakte goed! De volgende dag had ik echter geen zin om nog een keer een haasje te bakken, haha.

Voor speciale gelegenheden, zoals een lekker ontbijt of een brunch op een feestelijke dag, bewaar ik lekkere broodjes. Ik vind de kaiserbroodjes van DS erg lekker, maar de voedingswaarde is wat minder en vanwege de E464 kan ik er niet veel van eten. Maar met Pasen kan de voedingswaarde me gestolen worden en geniet ik van een heerlijk broodje! Als ik kom eten, is mijn moeder altijd zo lief om iets lekkers voor me te willen maken. Meestal krijg ik zelfgemaakte eiersalade voor op brood en voor 's avonds op toastjes. Ik heb mijn moeder verteld dat dat komende zondag niet nodig is, als mijn broers, zus, hun aanhang en ik komen brunchen. Ik ga immers al voor een gekookt ei, omdat ik dat er bij vind horen met Pasen. Ik doe mijn ei wel op het DS broodje, lekker gemakkelijk! Maar met een broodje ei ben ik er natuurlijk nog niet, als het om uitgebreid brunchen gaat. Afgelopen kerst heb ik een kerststol gebakken, met dit als resultaat: 

Ik had de helft van de stol ingevroren en het toeval wil dat ik nog twee sneden over heb. En een kerststol kun je prima een paasstol noemen, toch? Daarmee maak ik mijn paasbrunch nu heel gemakkelijk compleet. 

's Avonds blijven we met z'n allen eten bij mijn ouders. Dat vind ik altijd wel een spannend moment. Mijn moeder stelde voor om buiten te gaan gourmetten. Vroeger aten we vaak met gourmet met kerst, maar de liefde voor gourmet vervloog een beetje en aangezien het huis er zo van gaat stinken, was mijn moeder er ook niet blij mee. Maar nu het mooi weer is, kunnen we misschien lekker buiten gaan zitten. Ik heb verteld dat ik alleen mee wil doen als al het vlees glutenvrij is. Het is nog niet zeker of het gourmetten doorgaat of dat het toch iets anders wordt. Maar ik moet er niet aan denken dat in andere pannetjes, die lekker staan te spetteren naast het mijne, gluten ligt. Dan ga ik toch liever thuis eten. Maar natuurlijk ga ik liever voor de gezelligheid en hoop ik zonder al te veel stress mee te kunnen eten. Want na een hele middag gezelschapspelletjes spelen, moet ik 's avonds misschien wel een revanche nemen op iemand! 

Groetjes Marjolein

De volgende blogs doen deze maand mee aan "Wij bloggen glutenvrij":

• Chantal is glutenvrij
• Dion glutenvrij
• Glutenfree Amsterdam
• Glutenvrij hoort erbij
• Glutenvrije mama
• Home of comfort
• Ik ben glutenvrij
• Lekker glutenvrij
• Meer dan glutenvrij
• Stories of a coeliac
• Us love glutenfree

Terug naar huis vliegen

Gisteren/vannacht ben ik weer terug naar huis gevlogen. Ik vloog met Delta van Pensacola naar Atlanta en daar vandaan met Delta naar Düsseldorf. De eerste vlucht duurde maar een uurtje en bij het drankje werd een zakje pretzels uitgedeeld. Ik vroeg om pinda's (want die hadden ze op de heenreis), maar die hadden ze niet, dus geen snack voor mij.

In Atlanta hoefde ik niks te eten te kopen, want ik had zelf wat dingen meegenomen. Ik kocht alleen twee appels, want daar had ik zin in. Ik vertrok vanuit terminal E en daar heb je veel mogelijkheden om glutenvrij eten te kopen. Dat is mooi om te weten, want op de heenreis was de keuze minimaal. De volgende keer ga ik dus naar terminal E om een warme maaltijd te halen!

De vlucht van Atlanta naar Düsseldorf duurde een kleine negen uur. Bij het eerste drankje kreeg ik als snack een zakje pinda's. De warme maaltijd zag er als volgt uit:

Linksboven een salade, in het rode bakje zat boter en een lekkere sladressing verstopt. Rechtsboven zie je water, daaronder een broodje. Dat broodje heb ik voor later bewaard. Linksonder heerlijk fruit en rechtsonder het warme eten. De groente was erg flauw van smaak, maar de kip met rijst smaakte voor vliegtuigeten goed.

Aan het einde van de vlucht werd het ontbijt geserveerd. Dit is wat ik kreeg, de andere passagiers kregen een vergelijkbaar schaaltje, maar dan met een ontbijtmuffin in plaats van een chocolademuffin:

De chocolademuffin heb ik niet gegeten, want ik vind dat maar niks als ontbijt én ik eet normaal geen suikerrijke producten zoals muffins. Ik had voor mijn eigen ontbijt gezorgd: een bakje kokosyoghurt en een zakje havermout. Toen we gingen landen, at ik ook het broodje dat ik had bewaard van het diner. Het was een beetje droog, zoals alle glutenvrije broodjes, maar smaakte wel. Ik heb er een dikke laag jam op gesmeerd. De jam had ik zelf meegenomen en is iets wat ik jullie allemaal aanraad om te doen. Het komt zo vaak voor dat je bij glutenvrij brood alleen één botertje krijgt en dat is echt niet genoeg om van iets droogs iets smakelijks te maken.

Hoe het zit met de yoghurt? Ik had nog twee bakjes yoghurt en ik vond het zonde om ze weg te gooien. Ik nam ze daarom mee naar het vliegveld in Pensacola en vroeg bij de tassencontrole of ik de yoghurt mee mocht nemen, in verband met voedselallergieën. Ze vertelden me dat dat mogelijk was, maar dat ik dan wel gefouilleerd moest worden. De logica ontging me, maar ja. Ik moest hoe dan ook gefouilleerd worden, omdat ik in een rolstoel zit, en daarom was het helemaal geen probleem. Ik heb nooit geweten dat je in Amerika 'zomaar' bakjes yoghurt mee mag nemen en het is zeker iets wat ik ga onthouden! Je kunt het gewoon proberen, weggooien kan altijd nog als ze zeggen dat het niet mag.