Terug naar huis vliegen

Gisteren/vannacht ben ik weer terug naar huis gevlogen. Ik vloog met Delta van Pensacola naar Atlanta en daar vandaan met Delta naar Düsseldorf. De eerste vlucht duurde maar een uurtje en bij het drankje werd een zakje pretzels uitgedeeld. Ik vroeg om pinda's (want die hadden ze op de heenreis), maar die hadden ze niet, dus geen snack voor mij.

In Atlanta hoefde ik niks te eten te kopen, want ik had zelf wat dingen meegenomen. Ik kocht alleen twee appels, want daar had ik zin in. Ik vertrok vanuit terminal E en daar heb je veel mogelijkheden om glutenvrij eten te kopen. Dat is mooi om te weten, want op de heenreis was de keuze minimaal. De volgende keer ga ik dus naar terminal E om een warme maaltijd te halen!

De vlucht van Atlanta naar Düsseldorf duurde een kleine negen uur. Bij het eerste drankje kreeg ik als snack een zakje pinda's. De warme maaltijd zag er als volgt uit:

Linksboven een salade, in het rode bakje zat boter en een lekkere sladressing verstopt. Rechtsboven zie je water, daaronder een broodje. Dat broodje heb ik voor later bewaard. Linksonder heerlijk fruit en rechtsonder het warme eten. De groente was erg flauw van smaak, maar de kip met rijst smaakte voor vliegtuigeten goed.

Aan het einde van de vlucht werd het ontbijt geserveerd. Dit is wat ik kreeg, de andere passagiers kregen een vergelijkbaar schaaltje, maar dan met een ontbijtmuffin in plaats van een chocolademuffin:

De chocolademuffin heb ik niet gegeten, want ik vind dat maar niks als ontbijt én ik eet normaal geen suikerrijke producten zoals muffins. Ik had voor mijn eigen ontbijt gezorgd: een bakje kokosyoghurt en een zakje havermout. Toen we gingen landen, at ik ook het broodje dat ik had bewaard van het diner. Het was een beetje droog, zoals alle glutenvrije broodjes, maar smaakte wel. Ik heb er een dikke laag jam op gesmeerd. De jam had ik zelf meegenomen en is iets wat ik jullie allemaal aanraad om te doen. Het komt zo vaak voor dat je bij glutenvrij brood alleen één botertje krijgt en dat is echt niet genoeg om van iets droogs iets smakelijks te maken.

Hoe het zit met de yoghurt? Ik had nog twee bakjes yoghurt en ik vond het zonde om ze weg te gooien. Ik nam ze daarom mee naar het vliegveld in Pensacola en vroeg bij de tassencontrole of ik de yoghurt mee mocht nemen, in verband met voedselallergieën. Ze vertelden me dat dat mogelijk was, maar dat ik dan wel gefouilleerd moest worden. De logica ontging me, maar ja. Ik moest hoe dan ook gefouilleerd worden, omdat ik in een rolstoel zit, en daarom was het helemaal geen probleem. Ik heb nooit geweten dat je in Amerika 'zomaar' bakjes yoghurt mee mag nemen en het is zeker iets wat ik ga onthouden! Je kunt het gewoon proberen, weggooien kan altijd nog als ze zeggen dat het niet mag.