Vandaag was een geweldige dag voor mij. Ik heb het toernooi waar ik deze week aan deelnam op mijn naam weten te zetten! Vanavond heb ik mijn koffer ingepakt en ik was bijna vergeten dat ik nog een blog zou schrijven. Over het ontbijt en de lunch had ik al geschreven, maar mijn ervaringen met avondeten konden natuurlijk niet achterblijven.
Op de eerste avond heb ik gegeten in het café-restaurant van het hotel. De chef had me al verteld dat de glutenvrije pasta pas de volgende dag binnen zou komen, maar hij zou met mij kijken naar de mogelijkheden bij het buffet. De groenten kon ik niet eten, omdat ze in boter gebakken waren, maar de salade (die ik oversloeg), rijst, kip en vers aangesneden rosbief wel. Of ik er tomatensaus bij wilde? Nou, alleen als ik de kruiden kon checken. De chef vertelde me dat hij de saus vers aan het maken was en ik zag hoe achter hem een collega gekookte tomaten in een blender schepte. Ik vroeg nogmaals of ik de kruidenmix kon bekijken, maar er bleek alleen gebruik gemaakt te worden van verse kruiden. Hartstikke mooi dus en de saus was lekker! Als toetje heb ik verse meloen genomen.
De volgende avond aten we met alle rollers apart van een groot buffet. Toen ik aankwam, waren ze net bezig met het klaarzetten van alle baken. De chef haalde een met folie afgedekte bak tevoorschijn waar "gluten free" op stond. Het bleek een ontzettend lekkere pasta met kip en tomatensaus te zijn! Daarnaast heb ik een heerlijke wortel-fruit salade gegeten.
De dagen erna stond er niks speciaals voor mij bij het buffet. Als ik aankwam, ging ik naar een van de medewerkers en vertelde ik dat ik een dieet had. Daarop werd de chef ingelicht en werd er apart iets gekookt voor mij. Nu weten jullie misschien wel hoe het er aan toe kan gaan in Zuid-Afrika. Een beetje net als in Italië en andere landen waar mensen rustig aan doen. Het kwam er op neer dat mijn eten er telkens "in a few minutes" zou zijn, maar dat mijn perceptie van een paar minuten anders was dan die van de medewerkers. Het record staat op 45 minuten wachten, terwijl iedereen om me heen al van het buffet aan het eten was. Ik moet toegeven dat de spaghetti bolognese die ik kreeg wel heel erg lekker was. Een andere dag kreeg ik na 'slechts' twintig minuten wachten ook een bord met eten, maar ik had er niet genoeg aan, omdat de portie nogal klein was.
Twee keer ben ik met collega's in het restaurant van het hotel wezen eten, in plaats van dat ik bij het buffet ging wachten. De ober raadde ons aan om "springbok" te bestellen en dat heb ik dan ook gedaan. Een heerlijk stuk vlees, geserveerd met linzen. Als toetje ging ik weer voor een bakje vers fruit, terwijl de rest aan de cake of pannenkoeken ging. De volgende dag in het restaurant ging het er teleurstellend aan toe. De voorafjes kwamen na een acceptabele tijd, maar pas anderhalf uur nadat we aan tafel waren gaan zitten kwamen de hoofdgerechten. We waren met zes man, maar slechts vier kregen een hoofdgerecht. Mijn coach en ik moesten wachten. Toen uiteindelijk mijn spaghetti kwam, bleek het alleen spaghetti met kaas te zijn, terwijl ik om "glutenfree and dairy free" had gevraagd. De spaghetti werd teruggestuurd en een tijdje later kwam de ober met een nieuw bord spaghetti, maar wederom betrof het een kaassaus. Uiteindelijk kreeg ik, toen de rest het eten al lang op had, mijn pasta. Tagliatelle met een heel klein beetje gehaktsaus. Ik vroeg de ober of het wel glutenvrije pasta was en hij zei van wel. Alle pasta maakten ze zelf in de keuken en dat was glutenvrij. Ik was erg huiverig, want hij kon me niet vertellen waar de pasta van gemaakt werd, alleen dat het een glutenvrij meel was en dat als ik naar links keek, ik zo de open keuken in keek waar ik de pastamachine zag staan. "Neem maar een hap, dan proef je wel dat het glutenvrij is". Ehm... ik weet zo gauw echt niet hoe glutenvolle pasta smaakt, dus op mijn smaak kon ik niet vertrouwen. Gelukkig is alles goed gegaan, dus de ober had gelijk. Het toetje sloeg ik deze keer over, want ik was van plan om "even snel iets te eten" en we waren ondertussen al twee uur verder.
Vanavond, mijn laatste avond in Johannesburg, heb ik van de kaart gegeten in het café-restaurant. De steak was erg lekker en ik at hem met frietjes en salade.
Los van dat ik twee keer eten terug heb moeten sturen vanwege kaas en dat het soms heel lang wachten was, is het met eten wel goed gekomen in Johannesburg. Ik vond het heel geruststellend dat er met verse ingrediënten werd gewerkt. Dan is de kans op tarwe in een kruidenmix namelijk uitgesloten. Ik hoefde gelukkig niet, zoals vorige maand in de Verenigde Staten, salade te eten als diner. Met vers fruit als toetje maak je mij gelukkig blij, zodat ik niet hoefde toe te kijken hoe anderen een toetje aten, terwijl ik alleen een kopje thee kon drinken of zo.
Morgenochtend vertrek ik voor drie dagen op safari. Ik heb van tevoren mijn dieetwensen doorgegeven en er zou rekening mee worden gehouden. Gelukkig heb ik nog een aantal broodjes en mueslirepen over, want ik verwacht ze misschien nodig te hebben. Maar wie weet valt het allemaal reuze mee. Als het net zo goed geregeld is als afgelopen week, zal ik van de honger echt niet omkomen!
Groetjes Marjolein
Op de eerste avond heb ik gegeten in het café-restaurant van het hotel. De chef had me al verteld dat de glutenvrije pasta pas de volgende dag binnen zou komen, maar hij zou met mij kijken naar de mogelijkheden bij het buffet. De groenten kon ik niet eten, omdat ze in boter gebakken waren, maar de salade (die ik oversloeg), rijst, kip en vers aangesneden rosbief wel. Of ik er tomatensaus bij wilde? Nou, alleen als ik de kruiden kon checken. De chef vertelde me dat hij de saus vers aan het maken was en ik zag hoe achter hem een collega gekookte tomaten in een blender schepte. Ik vroeg nogmaals of ik de kruidenmix kon bekijken, maar er bleek alleen gebruik gemaakt te worden van verse kruiden. Hartstikke mooi dus en de saus was lekker! Als toetje heb ik verse meloen genomen.
De volgende avond aten we met alle rollers apart van een groot buffet. Toen ik aankwam, waren ze net bezig met het klaarzetten van alle baken. De chef haalde een met folie afgedekte bak tevoorschijn waar "gluten free" op stond. Het bleek een ontzettend lekkere pasta met kip en tomatensaus te zijn! Daarnaast heb ik een heerlijke wortel-fruit salade gegeten.
De dagen erna stond er niks speciaals voor mij bij het buffet. Als ik aankwam, ging ik naar een van de medewerkers en vertelde ik dat ik een dieet had. Daarop werd de chef ingelicht en werd er apart iets gekookt voor mij. Nu weten jullie misschien wel hoe het er aan toe kan gaan in Zuid-Afrika. Een beetje net als in Italië en andere landen waar mensen rustig aan doen. Het kwam er op neer dat mijn eten er telkens "in a few minutes" zou zijn, maar dat mijn perceptie van een paar minuten anders was dan die van de medewerkers. Het record staat op 45 minuten wachten, terwijl iedereen om me heen al van het buffet aan het eten was. Ik moet toegeven dat de spaghetti bolognese die ik kreeg wel heel erg lekker was. Een andere dag kreeg ik na 'slechts' twintig minuten wachten ook een bord met eten, maar ik had er niet genoeg aan, omdat de portie nogal klein was.
Twee keer ben ik met collega's in het restaurant van het hotel wezen eten, in plaats van dat ik bij het buffet ging wachten. De ober raadde ons aan om "springbok" te bestellen en dat heb ik dan ook gedaan. Een heerlijk stuk vlees, geserveerd met linzen. Als toetje ging ik weer voor een bakje vers fruit, terwijl de rest aan de cake of pannenkoeken ging. De volgende dag in het restaurant ging het er teleurstellend aan toe. De voorafjes kwamen na een acceptabele tijd, maar pas anderhalf uur nadat we aan tafel waren gaan zitten kwamen de hoofdgerechten. We waren met zes man, maar slechts vier kregen een hoofdgerecht. Mijn coach en ik moesten wachten. Toen uiteindelijk mijn spaghetti kwam, bleek het alleen spaghetti met kaas te zijn, terwijl ik om "glutenfree and dairy free" had gevraagd. De spaghetti werd teruggestuurd en een tijdje later kwam de ober met een nieuw bord spaghetti, maar wederom betrof het een kaassaus. Uiteindelijk kreeg ik, toen de rest het eten al lang op had, mijn pasta. Tagliatelle met een heel klein beetje gehaktsaus. Ik vroeg de ober of het wel glutenvrije pasta was en hij zei van wel. Alle pasta maakten ze zelf in de keuken en dat was glutenvrij. Ik was erg huiverig, want hij kon me niet vertellen waar de pasta van gemaakt werd, alleen dat het een glutenvrij meel was en dat als ik naar links keek, ik zo de open keuken in keek waar ik de pastamachine zag staan. "Neem maar een hap, dan proef je wel dat het glutenvrij is". Ehm... ik weet zo gauw echt niet hoe glutenvolle pasta smaakt, dus op mijn smaak kon ik niet vertrouwen. Gelukkig is alles goed gegaan, dus de ober had gelijk. Het toetje sloeg ik deze keer over, want ik was van plan om "even snel iets te eten" en we waren ondertussen al twee uur verder.
Vanavond, mijn laatste avond in Johannesburg, heb ik van de kaart gegeten in het café-restaurant. De steak was erg lekker en ik at hem met frietjes en salade.
Los van dat ik twee keer eten terug heb moeten sturen vanwege kaas en dat het soms heel lang wachten was, is het met eten wel goed gekomen in Johannesburg. Ik vond het heel geruststellend dat er met verse ingrediënten werd gewerkt. Dan is de kans op tarwe in een kruidenmix namelijk uitgesloten. Ik hoefde gelukkig niet, zoals vorige maand in de Verenigde Staten, salade te eten als diner. Met vers fruit als toetje maak je mij gelukkig blij, zodat ik niet hoefde toe te kijken hoe anderen een toetje aten, terwijl ik alleen een kopje thee kon drinken of zo.
Morgenochtend vertrek ik voor drie dagen op safari. Ik heb van tevoren mijn dieetwensen doorgegeven en er zou rekening mee worden gehouden. Gelukkig heb ik nog een aantal broodjes en mueslirepen over, want ik verwacht ze misschien nodig te hebben. Maar wie weet valt het allemaal reuze mee. Als het net zo goed geregeld is als afgelopen week, zal ik van de honger echt niet omkomen!
Groetjes Marjolein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten