Hallo,
Ik was van plan om pas over een paar dagen te schrijven hoe gemakkelijk of moeilijk het is om in Japan aan een maaltijd te komen. Maar omdat het vanavond al een heel gepuzzel was, leek het me wel leuk kom mijn ervaring nu al met jullie te eten.
Ik verblijf in het zelfde hotel als waar ik de afgelopen twee jaar, toen ik nog gluten at, verbleven was. Op de begane grond vind je twee restaurants: een Chinees restaurant en een Japans restaurant. Vol goede moed ging ik vanavond naar de Chinees. Ik kon me van vorig jaar herinneren dat het eten daar echt heerlijk was en al had ik niet de illusie de zelfde gerechten zomaar te kunnen krijgen (vooral de sweet&sour pork was jummie!), ik dacht dat ze vast wel iets in elkaar konden draaien voor mij dat ook lekker zou smaken. Bij binnenkomst liet ik gelijk een kaartje zien waarop in het Japans stond uitgelegd wat ik wel en vooral wat ik niet mag eten. Ik had het kaartje gedownload van www.celiactravel.com/cards en kan het jullie van harte aanbevelen! De ober wist me gelijk te vertellen dat alle gerechten gluten bevatten. Slecht nieuws voor mij, maar ik ben wel blij dat hij dankzij het kaartje wist waar ik het over had. Op naar het Japanse restaurant. Daar werd al vrij snel de kok erbij gehaald, maar die sprak geen woord Engels en de ober maar een klein beetje. Daarom haalden ze de manager van het hotel erbij, want die man spreekt goed Engels. Er bleek geen enkel gerecht op het menu te staan dat ik volledig kon eten. Met behulp van de manager kwamen we toch tot een keuze: geen gluten en geen rauwe vis (waar daar houd ik niet van). En wat kreeg ik:
Midden boven zie je een kom, boven een soort kaars. In de kom zit olie/saus, groenten, tofu en rauw vlees. Dat vlees werd vanzelf gaar, ik mocht er niet gelijk van eten. In het blauwe bakje links een blokje tofu, linksonder rijst, midden onder een beetje groenvoer en rechts een kom soep met een soort kreeft of zo, niet mijn ding. Even later kwam de ober ook nog een schaal met salade brengen. Dat was een salade zoals je hem in Nederland ook zou kunnen krijgen, compleet met een zeer lang gekookt ei (want ik had aangegeven dat ik gekookt ei mag eten). Van de soep heb ik slechts een paar happen genomen, want vissoep is niet mijn ding en ik wilde al helemaal niet dat beest gaan pellen. De rijst smaakte saai, want het was slechts kale rijst, maar het vlees en de groenten uit de kom waren erg lekker! Aangezien ik er voor vrees dat er in het restaurant niet veel andere mogelijkheden zijn, is het mooi dat ik iets gekregen heb dat ik lekker vind. Ik zal deze week namelijk nog vaak in dit restaurant mijn avondeten nuttigen.
De hotelmanager kwam even later mijn Japanse coeliakiekaartje lenen, om er een kopie van te maken. Hij zou met de medewerkers van het Chinese restaurant overleggen of ik daar niet toch iets zou kunnen eten. Ik ben benieuwd! Het zou leuk zijn als ik deze week kan afwisselen tussen twee gerechten :).
Groetjes Marjolein
Ik was van plan om pas over een paar dagen te schrijven hoe gemakkelijk of moeilijk het is om in Japan aan een maaltijd te komen. Maar omdat het vanavond al een heel gepuzzel was, leek het me wel leuk kom mijn ervaring nu al met jullie te eten.
Ik verblijf in het zelfde hotel als waar ik de afgelopen twee jaar, toen ik nog gluten at, verbleven was. Op de begane grond vind je twee restaurants: een Chinees restaurant en een Japans restaurant. Vol goede moed ging ik vanavond naar de Chinees. Ik kon me van vorig jaar herinneren dat het eten daar echt heerlijk was en al had ik niet de illusie de zelfde gerechten zomaar te kunnen krijgen (vooral de sweet&sour pork was jummie!), ik dacht dat ze vast wel iets in elkaar konden draaien voor mij dat ook lekker zou smaken. Bij binnenkomst liet ik gelijk een kaartje zien waarop in het Japans stond uitgelegd wat ik wel en vooral wat ik niet mag eten. Ik had het kaartje gedownload van www.celiactravel.com/cards en kan het jullie van harte aanbevelen! De ober wist me gelijk te vertellen dat alle gerechten gluten bevatten. Slecht nieuws voor mij, maar ik ben wel blij dat hij dankzij het kaartje wist waar ik het over had. Op naar het Japanse restaurant. Daar werd al vrij snel de kok erbij gehaald, maar die sprak geen woord Engels en de ober maar een klein beetje. Daarom haalden ze de manager van het hotel erbij, want die man spreekt goed Engels. Er bleek geen enkel gerecht op het menu te staan dat ik volledig kon eten. Met behulp van de manager kwamen we toch tot een keuze: geen gluten en geen rauwe vis (waar daar houd ik niet van). En wat kreeg ik:
De hotelmanager kwam even later mijn Japanse coeliakiekaartje lenen, om er een kopie van te maken. Hij zou met de medewerkers van het Chinese restaurant overleggen of ik daar niet toch iets zou kunnen eten. Ik ben benieuwd! Het zou leuk zijn als ik deze week kan afwisselen tussen twee gerechten :).
Groetjes Marjolein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten