Zondagavond, op mijn eerste avond in Zuid-Korea, was er nog geen diner geregeld door het toernooi. We hadden de mogelijkheid in het hotel gebruik te maken van het buffet, maar dat zou omgerekend ruim 40 euro per persoon gaan kosten. Dat vonden we veel te veel, zeker gezien het feit dat er in de omgeving van het hotel meerdere restaurants liggen. Daarom ging ik met twee anderen op pad, op zoek naar iets lekkers. Daarbij keken we allereerst naar de rolstoeltoegankelijkheid. Maar al snel kwamen we er achter dat elk restaurant minstens een trede had en dat die wel te overwinnen waren. Het probleem deed zich binnen voor: in veel restaurants eet je zittend op de grond, aan lage tafels. Dat zitten op de grond houd ik maar heel kort vol, dus dat was geen optie. We vonden gelukkig even later een restaurant dat ook 'normale' tafels. Die twee traptredes namen we maar voor lief.
In het restaurant liet ik mijn dieetvertaling zien. De menukaart had ook Engelse omschrijvingen bij de gerechten en van elk gerecht was een foto gemaakt. Dat maakte het gemakkelijker om te kiezen. De serveerster vertelde mij wat ik wel en niet kon eten en nik maakte een keuze. Toen het eten gebracht werd, bleek dat super veel te zijn. We hadden een stuk of tien bijgerechten, zoals sausjes, zeewier salade, noedels, gebakken aubergine en koolsalade met mayonaise. Deze kon ik allemaal eten en als een schaaltje leeg was, werd het weer bijgevuld. Ik ging voor het varkensvlees met vis. Daar bleek ook nog soep bij te zitten. Daarnaast bestelden we mung bean pancakes. Die bleken groter te zijn dan verwacht, dus er bleven over. Inpakken maar en een heerlijke lunch de volgende dag! Want ook de eerste lunch zat nog niet bij het toernooi in begrepen.
Dit was dus allemaal voor mij en later kwamen ook nog de pannenkoeken:
Ik heb heerlijk gegeten en nergens last van gehad. Zo gemakkelijk kan het soms dus gaan!
Groetjes Marjolein
PS. Een restaurant uitzoeken op basis van de tafels en niet op basis van de glutenvrij-vriendelijkheid, is ook wel eens leuk ;-).
In het restaurant liet ik mijn dieetvertaling zien. De menukaart had ook Engelse omschrijvingen bij de gerechten en van elk gerecht was een foto gemaakt. Dat maakte het gemakkelijker om te kiezen. De serveerster vertelde mij wat ik wel en niet kon eten en nik maakte een keuze. Toen het eten gebracht werd, bleek dat super veel te zijn. We hadden een stuk of tien bijgerechten, zoals sausjes, zeewier salade, noedels, gebakken aubergine en koolsalade met mayonaise. Deze kon ik allemaal eten en als een schaaltje leeg was, werd het weer bijgevuld. Ik ging voor het varkensvlees met vis. Daar bleek ook nog soep bij te zitten. Daarnaast bestelden we mung bean pancakes. Die bleken groter te zijn dan verwacht, dus er bleven over. Inpakken maar en een heerlijke lunch de volgende dag! Want ook de eerste lunch zat nog niet bij het toernooi in begrepen.
Dit was dus allemaal voor mij en later kwamen ook nog de pannenkoeken:
Ik heb heerlijk gegeten en nergens last van gehad. Zo gemakkelijk kan het soms dus gaan!
Groetjes Marjolein
PS. Een restaurant uitzoeken op basis van de tafels en niet op basis van de glutenvrij-vriendelijkheid, is ook wel eens leuk ;-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten