Vorige week speelde ik een toernooi in Daegu, Zuid-Korea. De lunch werd geserveerd in de vorm van een buffet. Op de eerste dag meldde ik me samen met een tolk bij het buffet, waar ik met een medewerkster sprak. Ze las mijn dieetverklaring en sprak met de tolk. Door middel van "OK" en "NO" (armen gekruist naar voren houden) werd me duidelijk gemaakt wat ik wel en niet kon eten. De volgende dagen werkte de zelfde medewerkster er ook, wat erg handig was. Zo kon ik ook zonder tolk uitvinden wat ik wel en niet kon eten.
Elke dag was er rijst, waren er meerdere soorten salade, verschillende warme gerechten en stonden er cakejes. Ik at bijvoorbeeld:
Als iets lekker was, ging ik nog een keer terug om er meer van op te scheppen. De meeste dingen waren niet geweldig. Zo waren de aardappeltjes droog en koud en leek niet alles me even "veilig" om op te scheppen, als ik pas laat arriveerde. De lunch werd om 12.00 uur uitgestald en stond er tot 14.30. En het was 35 graden (de lunch stond buiten)... Je begrijpt dat ik toen ik om 14.00 bij het buffet arriveerde, de sushi toch maar links liet liggen.
Maar goed, al was het geen culinair hoogstandje: elke dag lagen er andere dingen, wat ik zeer kon waarderen, en er waren genoeg opties voor mij aanwezig. Ik heb gevarieerd kunnen eten en elke middag kon ik zowel groente, vlees of ei en iets met koolhydraten (aardappel of rijst) pakken. Alles wat in een sporterslunch moet zitten, was dus aanwezig.
Daarnaast waren er de hele dag door snacks te krijgen op het tennispark. Er lagen zuurtjes en toffees, tomaatjes en bananen. Ook werd er regelmatig een watermeloen geslacht. Het toernooi was dus erg goed georganiseerd wat dat betreft en een voorbeeld voor andere toernooien.
Groetjes Marjolein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten