vrijdag 27 september 2013

Dieetvertalingen, ook als app!

Hoi,

Ik heb op mijn blog al eerder gesproken over www.celiactravel.com, waar je dieetvertalingen kunt vinden om mee te nemen als je naar het buitenland op vakantie gaat. Hartstikke handig! Er is ook een app waar alle vertalingen in terug te vinden zijn. Ik zou iedereen willen aanraden om die te downloaden. Mocht je een keer vergeten zijn een dieetvertaling te printen of je komt in een Nederlands restaurant een chefkok tegen die alleen Chinees of zo spreekt, dan kun je je met de app (al is het omslachtiger dan een briefje) ook redden. Hij heet "Gluten Free Restaurant Cards". Ik kan me niet herinneren of ik er voor heb moeten betalen. Als dat het geval was, was het in ieder geval geen groot bedrag.
Zomaar even een tip tussendoor :-).

Groetjes Marjolein

woensdag 18 september 2013

Eten op straat kopen in New York

Nog een laatste bericht over New York. Ik had eerder al geschreven dat ik in Moskou op straat aan eten kon komen. Daarom nu nog in het kort iets over eten kopen op straat in New York. Daar vind je echt om de zoveel meter eetkraampjes. Ze zijn niet origineel: elk kraampje kom je in het centrum wel 15 keer tegen. De kraampjes met hot-dogs, pretzels en dergelijke heb ik natuurlijk links laten liggen. Toch was het wel mogelijk om iets te kopen op straat: er stonden veel wagens waar ze verse groente/fruit smoothies maakten. In die wagen was alleen fruit en groente aanwezig. Er werd niet gewerkt met muesli, yoghurt en dergelijke. Dus als je geen broodje kunt kopen onderweg, kun je een lekkere smoothie laten maken. Amerikanen kennen alleen maar grote porties. Van een zo'n portie banaan/sinaasappel/kiwi (of een van de honderd andere mogelijke combinaties) kom je echt wel vol te zitten! Naast de fruitkramen, staan er ook veel notenkraampjes. Je herkent ze aan de opdruk "Nuts for nuts". Ze verkopen daar zakjes in honing geroosterde noten, pinda's en stukjes kokosnoot. Behalve deze ingrediënten wordt er (aldus de dame die mij een zakje verkocht) met niks anders gewerkt. Het smaakte hartstikke lekker!
En als je op straat niks kunt vinden... elke zoveel meter vind je wel een McDonalds, KFC et cetera. Je zult van de honger echt niet omkomen! En Amerikanen eten echt niet alleen maar friet en andere snacks. Er zijn shops waar ze allerlei salades verkopen. Als je hem zelf samen kunt stellen, ben ik zelf al gauw huiverig wat betreft kruisbesmetting. Hebben andere klanten misschien croutons geknoeid? Bij "Pret A Manger" kun je terecht voor veilige salades. Ze verkopen geen glutenvrij brood of glutenvrije wraps, maar bij al hun producten staat het op het prijskaartje aangegeven als het glutenvrij is. Je kunt kiezen uit meerdere salades en dressings en daarnaast verkopen ze ook zakjes glutenvrije popcorn en chips.

Dit was mijn laatste verhaal over New York! Ik weet niet of ik volgend jaar september nog steeds op mijn blog schrijf. Ik hoop in ieder geval volgend jaar weer mee te kunnen doen aan de US Open. En als ik dan wat bijzonders tegenkom in de stad, zal ik er vast wel melding van maken! Ik krijg een hoop positieve reacties op mijn blog en dat motiveert mij natuurlijk om te blijven schrijven.

Groetjes Marjolein

woensdag 11 september 2013

Uit eten in New York

Ik wilde graag nog twee ervaringen met uit eten gaan vorige week met jullie delen.
Een van de avonden zijn we bij TGI Fridays gaan eten. Ik vroeg om een menukaart waarop allergenen aangeduid stonden en gelukkig bleken ze daarover te beschikken. De ober vertelde me wel dat het een oude kaart was. Op de achterkant stond het overzicht met glutenvrije gerechten. Ik kon uit zeven gerechten kiezen, waaronder vier keer biefstuk en een keer salade. Ik ging voor de baby back ribs: spareribs dus. Er stond bij het gerecht vermeld dat het geserveerd zou worden met friet en koolsalade, maar dat de friet niet glutenvrij was en dat ik een ander bijgerecht kon kiezen uit het rijtje met glutenvrije bijgerechten. Ik ging voor aardappelpuree. Ik heb erg lekker gegeten! Het vlees was erg mals en viel zo van de ribben af. De aardappelpuree was lekker en ik heb zelfs een extra portie koolsalade besteld. Kortom: je kunt heerlijk eten bij TGI Fridays, maar dan moet je wel van steak of spareribs houden.

Een andere avond gingen we op zoek naar een restaurant met Indische keuken. Het viel absoluut niet mee om dat te vinden. Uiteindelijk vroeg ik aan een verkoper in een souvenirstalletje of hij misschien een Indisch restaurant wist in de buurt. Het dichtstbijzijnde restaurant lag negen blokken verder en we hadden geen zin om zo ver te lopen (oké, rollen). Daarop verwees hij ons naar een ander restaurant met een zuid-oost Aziatische keuken. Dat was OBAO en daar zijn wij gaan eten (9th Avenue, tussen 45th en 46th street). Je loopt er zo voorbij, vandaar even een foto van de voorkant:
Hier hebben we ontzettend lekker gegeten! Het was jammer dat ik uitgerekend deze dag 's middags een pizza had besteld op de US Open. Daardoor zat ik vol na een voorgerecht en hoofdgerecht. Dat is op zich heel normaal, maar ik had graag nog meer gegeten, want het was zo lekker! Ze hadden een allergenen-menukaart en deze was erg overzichtelijk. Ik kon uit drie voorgerechten kiezen en een hele lijst met hoofdgerechten. Het eten was gevarieerd en er waren zowel gerechten met rijst als met noedels te bestellen en daarop een hoop heerlijke variaties. Als voorgerecht had ik een soort speklapjes in een lekker sausje en als hoofdgerecht een rode curry met 'crispy chicken', ananas en een of andere groente en het werd geserveerd met rijst. Het eten was dusdanig lekker, dat ik het restaurant heb opgeschreven om te onthouden voor als ik volgend jaar hopelijk weer in New York ben.

Het uit eten gaan in New York beviel me erg goed. Bijna elk restaurant beschikt wel over een allergenenkaart en dat maakt het bestellen van je eten erg gemakkelijk. Ik lees wel eens verhalen op internet over dat de VS zo geweldig zijn als je glutenvrij moet eten, omdat 10% van de Amerikanen om modieuze redenen glutenvrij eet. Mijn eerdere ervaringen met Amerika waren echt niet zo rooskleurig als die verhalen. Het ligt er echt aan in welk gedeelte van het land je je bevindt. In New York was het heel erg goed te doen. Ook het doen van glutenvrije inkopen ging goed. Ik vond vlakbij het Venezuelaanse restaurant een kleine supermarkt en daar waren al gelijk tien soorten mueslirepen waar ik uit kon kiezen, diverse soorten muesli om mee te ontbijten en allerlei soorten snoep.
Ook op de luchthaven Newark waren veel soorten snoep, chips, muesli, mueslirepen en rijstrepen met 'gluten free' op de verpakking te koop bij diverse verkooppunten. Je vindt de glutenvrije producten tussen de 'normale' producten. Natuurlijk was er ook fruit te koop. Toen ik op de heenweg overstapte in Newark, was de keuze in eetgelegenheden groot. Toen ik vanaf Newark terugvloog, zat ik na de douane in een kleine pier. Er was maar een paar winkeltjes en een tweetal restaurants. Ik heb niet bij de restaurants gegeten, maar ik heb wel de menukaart bekeken (je moet toch íets als je twee uur moet wachten...). Het zag er niet veelbelovend uit, maar omdat ze ook enkele salades hadden bij een van de restaurants, hadden ze vast iets kunnen bereiden voor me als ik dat gewild had.

Ik heb uit Amerika een hele tas met heerlijke mueslirepen meegenomen. Voor de komende maanden heb ik genoeg! Ook heb ik een zak muesli meegenomen. Ik ben benieuwd naar de smaak en zal er binnenkort thuis eens een keer aan beginnen.

Groetjes Marjolein

dinsdag 10 september 2013

Vliegen vanaf Newark met Lufthansa

Gisteren begon ik aan mijn terugreis van New York naar huis. Ik vloog vanaf Newark met Lufthansa naar Düsseldorf. Vrij snel na het opstijgen kreeg iedereen iets te drinken en een zakje met koekjes/crackertjes. Ik gaf deze terug aan de steward. Hij zei "oh ja, vanwege de gluten zeker?" (in het Engels natuurlijk), want ik had bij binnenkomst aan hem gevraagd of mijn glutenvrije maaltijd goed doorgekomen was. Hij bood uit zichzelf aan om te kijken of er misschien nootjes waren en hij geen direct op zoek. Even later kreeg ik een snackzakje met gezouten gebrande amandelen. De ingrediënten zagen er goed uit (amandelen, zonnebloemolie en zout) en zo had ik een heerlijke snack!
Toen het tijd was voor de warme maaltijd, werd ik als eerste bediend. Ik kreeg het volgende te eten:
Het warme gedeelte betrof rijst, kipfilet en gemengde groenten. Daarbij kreeg ik een bakje salade met citroenvinaigrette, een rijstwafel (gezouten) en een botertje. Als toetje had ik een bakje fruit. Er stonden ook twee "dairy free creamer"'s. Wat ik er precies mee moest doen, was mij niet duidelijk. Ik heb een van de bakjes over de rijst gegoten. Dat leek me de meest logische optie. 
Een paar uur later was het tijd voor het ontbijt. De andere passagiers kregen allemaal een schaaltje met daarin een klein bakje fruit, een broodje en een granenreep (van Nature Valley, de lekkerste glutenvolle reep die ik ken!). Ik kreeg het zelfde bakje fruit, een droge rijstwafel (al wat taai geworden) en een bakje met wit spul. Het smaakte niet echt naar yoghurt en ik weet niet zeker of het nou yoghurt was of niet. Het was in ieder geval niet lekker en ik heb het niet opgegeten. Daarom vroeg ik aan de stewardess of er misschien nog wat fruit over was dat ik kon eten, want alleen een rijstwafels en een paar hapjes fruit was niet genoeg om mijn honger te stillen. Gelukkig voor mij kwam ze al snel aangelopen met een appel en een banaan. Ik besloot de banaan voor later te bewaren en ik heb behalve de appel ook wat Schär crackertjes gegeten, die ik nog in mijn handbagage had zitten.
Mijn jurering? Het avondeten was prima in orde en het ontbijt erg karig. Dat herinnert mij en jullie er nog eens aan dat je er altijd slim aan doet om zelf wat eten mee aan boord te nemen. Dat deed ik al voor ik glutenvrij moest eten, maar nu is dat extra belangrijk. En ach, van een keer wat trek houden word je niet ziek. Er zijn ergere dingen in het leven :).

Groetjes Marjolein

zondag 8 september 2013

Ontbijt in het hotel

Deze week verblijf ik in het hotel Grand Hyatt. Dat is een duur hotel en ontbijten gebeurt à la carte. Ik vond het veel te veel geld kosten om elke ochtend 25 dollar of zoiets kwijt te zijn aan het ontbijt en daarom ontbeet ik de hele week met de ontbijtgranen die ik nog over had van vorige week en amandelmelk. Omdat ik een beetje krap zat met de ontbijtgranen, was een ontbijt met een mueslireep en banaan ook prima.
We hadden lekkage in de kamer en moesten daarom halverwege de week verkassen. In de nieuwe kamer bleken we problemen met de televisie te hebben. Ik ging daarom naar de receptie om een compensatie voor het gedoe te vragen. Ze boden me een gratis film aan, maar dat aanbod sloeg ik af. Ik stelde voor om de kosten voor het aannemen van de pakketjes die voor ons bezorgd waren (30 dollar per pakketje, wat idioot!) weg te strepen en ik wilde een gratis ontbijt. Vandaar dat mijn kamergenoot en ik vanmorgen eenmalig ontbeten hebben in het restaurant van het hotel. Het ontbijt was erg goed geregeld en we kregen echt heel veel eten, dus ik kan de lunch vanmiddag wel overslaan. Dit is wat ik gekozen had:
We kregen een bak vers fruit aangeboden om van te eten terwijl we onze keuze maakten en voor tijdens het wachten op ons eten. Ik ging voor de omelet (met geitenkaas, ui en tomaat). Deze wordt altijd met brood en aardappeltjes geserveerd en gelukkig hadden ze ook glutenvrij brood. Dat hadden ze getoast en het smaakte prima! Sterker nog: mijn kamergenoot vond zijn brood veel te hard en ik heb hem een sneetje van mij gegeven. Hij vond mijn brood lekkerder dan dat van hem. Gelukkig was ik de enige die gebruik maakte van de boter en jam, want ik was al bang voor kruimels van zijn brood. Die angst had ik dus voor niks.
Ik heb heerlijk ontbeten en kan nu met een goed gevulde maag een dag op pad om de toerist uit te hangen in New York!

Groetjes Marjolein

zaterdag 7 september 2013

Veel veilige keuzes tijdens US Open

Steeds meer topspelers eten glutenvrij, omdat ze vinden dat ze daardoor beter presteren. Dat heeft ertoe geleid dat vanaf dit jaar de US Open veel glutenvrij eten aanbiedt. Ik was bang dat men het niet zo nauw zou nemen met kruisbesmetting, omdat de spelers die zonder gluten-intolerantie glutenvrij eten daar wellicht geen last van zouden hebben, maar het tegendeel bleek waar. Ik kon kiezen uit een heleboel producten en alles werd 'veilig' bereid.
In de sandwichhoek kon ik uit vier soorten broodjes kiezen. Twee bleken lactose te bevatten, maar er bleven er dus twee over. Deze werden in een aparte hoek bereid, met aparte bakken beleg en een aparte broodrooster:
Het was zelfs zo dat de medewerkers wisten dat ze niet het bovenste bord moesten pakken van de stapel, maar een van halverwege. Dat gaf me een veilig gevoel, hoewel ik wel een keer een van de medewerkers erop moest wijzen dat hij met 'mijn' handschoenen op het gewone werkblad leunde, toen ik mijn bestelling herhaalde. Gelukkig waren er handschoenen genoeg, dus zo kwam het goed.
Een andere mogelijkheid was het eten van pasta. Ze hadden glutenvrije pasta en van een aantal ingrediënten (tomatensaus, kip en champignons) konden ze garanderen dat ze vrij waren van kruisbesmetting. Ik vond het een beetje saai, omdat ik geen champignons kan eten, dus ik heb ze paprika laten halen bij de sandwichbar. Daarna kon ik genieten van een lekker bord pasta, met een broodje van de saladebar erbij:
Er was ook een warm buffet waar ze bijvoorbeeld aardappelen, vlees en groenten serveerden, maar daarbij konden ze geen garanties geven over kruisbesmetting. Ook was er een saladebar. Het eerste gedeelte was glutenvrij, het tweede deel in principe ook, maar zonder garanties, en helemaal aan het einde stonden de glutenbevattende producten zoals croutons. Dat maakte dat ook de saladebar 'veilig' was om van te eten.
Het hoogtepunt vormde de hoek met pizza's voor mij. Ze maakten glutenvrije pizza's, wederom in een apart deel van de keuken. De blazer in de oven ging uit, zodat er geen kruisbesmetting plaats zou vinden. Ik heb twee keer pizza gegeten. Hieronder staat de eerste, maar de tweede was lekkerder. Die werd namelijk bereid door een chef met verstand van zaken en hij wist dat mijn pizza twee keer door de oven moest in plaats van een keer. Toch heb ik beide keren zitten smullen:
Een laatste pluspunt van het eten in het spelersrestaurant vond ik de aanwezigheid van een voedingsdeskundige. Zij kon op al mijn vragen over het eten (is dit glutenvrij? is dit zuivelvrij?) antwoord geven. 
Ik heb heerlijk 'veilig' kunnen eten deze week en dat vond ik een grote geruststelling. Buikpijn krijgen van eten is natuurlijk nooit leuk, maar het is al helemaal vervelend als het tijdens een Grand Slam voorkomt.
Groetjes Marjolein



woensdag 4 september 2013

Verrassing op de hotelkamer

Gisteren had ik trek en daarom ging ik naar de kiosk in het hotel. Ik wilde een salade kopen, maar nergens stonden de ingrediënten op een etiket vermeld. Ik vroeg de man achter de kassa om meer informatie, maar hij kon me niet veel vertellen. Ik zag wel aan een salade dat er geen croutons in zaten, maar ik wist niks over wat er in de saus zat en kon het dus alsnog niet kopen. Ik geloof dat ik toen een beetje gemopperd heb... Afijn, de man vroeg bij het afrekenen van mijn bakje fruit (dat was een veilige optie) om mijn naam en kamernummer. Ik vroeg waarom hij dat wilde weten en hij vertelde toen dat hij de chef zou vragen iets voor mij te maken en later op de avond te brengen. Gisteravond is er niks gekomen...
Vanavond kwam ik hongerig terug van het spelersuitje (zie mijn vorige blog, waarin je kon lezen dat ik niet veel te eten had gekregen). Tot mijn grote verrassing trof ik het volgende aan:



Heel erg netjes en heel erg welkom, aangezien ik nogal trek had! Een geweldige service van het hotel.

Groetjes Marjolein

Spelersuitje

Als deelnemers aan de US Open kregen wij als rolstoeltennissers plus onze gasten een avondje uit in New York aangeboden. Eerst gingen we uit eten en daarna naar de Broadway show Jersey Boys. De show was absoluut fantastisch! Ik heb er ontzettend van genoten. Na afloop was er zelfs een meet&greet met de cast, erg leuk. 
Maar dan het diner... dat viel vies tegen. Had ik van tevoren geweten dat het zo zou lopen, dan had ik het liever overgeslagen. Ruim van tevoren (enkele weken geleden) had ik doorgegeven dat ik geen gluten, zuivel en champignons (daar reageer ik ook op) eet. Dat was geen probleem, er zou iets anders voor mij geregeld worden. Het diner duurde van 17 tot 18.30 uur. Het begon met een heleboel schalen met hapjes, die op de tafels werden gezet. Het varieerde van kalamari en pasteitjes tot bruschetta en ham met kaas. Je raadt het vast al... niks voor mij. Ik had bij de serveerster aangegeven wat ik nog kan eten en zij vertelde dat ze zelf glutenvrij is. Toen ik na een half uur honger lijden en ondertussen met een aardig jaloers gevoel kon kijken naar hoe de anderen van al het lekkers aan het smullen waren (steeds kwamen er nieuwe voorafjes bij), werd mij ook een bord gebracht. Ik had de serveerster al zien overleggen. Ik kreeg een uitgeklede versie van een van de voorafjes: ham met tomaat. Daar moest ik het tot na 18 uur mee doen, toen eindelijk het hoofdgerecht kwam. We konden uit vijf gerechten kiezen en ik ging voor de zalm. Op het menu zag ik staan dat het zalm met groenten zou zijn. Ik vroeg de serveerster of ik misschien de aardappeltjes kon krijgen die bij de steak vermeld stonden, omdat ik ook al geen brood kon eten en honger had. Ze zou kijken wat ze kon doen. Natuurlijk kreeg ik alleen de zalm met groenten en na nog een keer vragen (of eerder: bedelen), kreeg ik dan toch aardappeltjes. Helaas hadden die de koekenpan veel te kort gezien en waren ze niet lekker. Toen de toetjes kwam (keuze uit vijf verschillende dingen voor de rest) vroeg een van de obers wat hij kon maken. Ik zei: geef maar wat vers fruit. Toen kwam hij heel trots met pannacotta aanzetten. Dat mag ik natuurlijk niet... Toen eindelijk het fruit kwam, was het al na 18.30 en de show zou om 19 uur beginnen. Ik heb snel alles naar binnen geschrokt en ben toen vertrokken. Ik vond het eten voor mij bijzonder tegenvallen en het drukte helaas een negatief stempel op het eerste deel van de avond. Had ik dit geweten, dan was ik niet naar het diner gekomen. Gelukkig was de show wel een groot succes en werd het toch een leuke avond. 

dinsdag 3 september 2013

De Venezuelaanse keuken

Gisteren ben ik aangekomen in New York. Met mijn zus, een vriendin van haar en mijn maatje van de tennistour ben ik uit eten gegaan bij Guayoyo, een restaurant met een Venezuelaanse (is dat een Nederlands woord?) keuken. Tot mijn grote verrassing bleken bijna alle gerechten glutenvrij te zijn!
Een van de belangrijkste hoofdgerechten was een soort pitabroodje, maar dan veel lekkerder. Deze broodjes werden gevuld met van alles en nog wat. Ik heb een broodje met kip en avocado gegeten en een met kaas (lactasepilletje!) en rundvlees. Het ziet er misschien niet zo lekker uit, maar het smaakte heerlijk:
Dus mocht je toevallig in de buurt zijn en je hebt zin in zo'n broodje (of twee), dan kan ik het je zeker aanraden voor zowel lunch als diner.

Groetjes Marjolein

Een korte terugblik op St. Louis

Wat gaat de tijd toch snel. Ik zit al in New York en had nog niet eens geschreven hoe het met de lunch en het avondeten gegaan was in St. Louis. Even in het kort dan maar.

Lunch:
De lunch werd op het park aangeboden in buffetvorm. Een van de cateraars wist goed wat glutenvrij inhoudt en hield rekening met kruisbesmetting. Dat was erg fijn. Er was zelfs glutenvrij brood voor me gehaald, zodat ik net als anderen een sandwich kon eten. Het vlees werd voor mij uit een aparte zak gehaald, dus ik hoefde niet bang te zijn voor kruisbesmetting (behalve toen zijn collega me een keer hielp, maar dat is een ander verhaal). Ik heb niet elke dag geluncht op het tennispark. In plaats daarvan ben ik een keer St. Louis in gegaan en heb ik een lekkere salade gegeten. Ik weet dat ik eerder geschreven heb dat de salades me m'n neus uit komen op toernooien (of in iets andere woorden), maar het was meer dan 35 graden en dan vind ik een frisse salade wel lekker.

Avondeten:
Elke avond ben ik uit eten gegaan, bijna elke avond in een ander restaurant. Over het algemeen heb ik lekker gegeten. Helaas verstaan ze in St. Louis goed de Kunst van het Weglaten, jullie vast allemaal wel bekend. De keren dat ik mijn bord gepresenteerd kreeg met daarop alleen vlees en óf aardappelen óf groente, heb ik gevraagd of ik een vervanger voor de weggelaten friet/groente/et cetera kon krijgen. Gelukkig werd me dat zonder moeite gebracht.
Sommige restaurants hadden een aparte menukaart waarop de allergenen aangeduid stonden, dat was erg handig.

Of het allemaal goed is gegaan? Ik ben een dag ziek geweest en ik denk door een glutenfout. Het is me niet gelukt te achterhalen waar het precies mis is gegaan. De hele dag door eet je 'vreemde' dingen, dus het kan van alles geweest zijn. 

zondag 1 september 2013

Ontbijten in St. Louis

Twee jaar geleden ben ik voor het eerst (en laatst) in St. Louis geweest om een toernooi te spelen. Ik herinnerde me dat het ontbijtbuffet in het hotel zeer mager was. Ik zou er dit jaar dus geen gebruik van kunnen maken. Daarom had ik een ontbijtje meegenomen vanuit Nederland:
Wat wel leuk is om te vermelden, is dat ik de ontbijtgranen deze zomer had meegenomen uit Londen. Zo reist mijn ontbijtje nog heel wat af ;). De melk had ik ook meegenomen uit Nederland. Natuurlijk zou ik hier ook op zoek kunnen gaan naar zuivelvrije melk, maar omdat er geen supermarkt op loopafstand van het hotel zat, leek me dat niet handig voor de eerste dag(en). Uiteindelijk had ik aan de melk en granen genoeg voor de hele week (en ik heb nog wat granen over!), want de melk heb ik aangelengd met water, omdat het anders te zoet was. Mijn ontbijt smaakte me heel erg goed deze week!

Groetjes Marjolein


Naar de Walmart

Vandaag ben ik in St. Louis naar de Walmart gegaan. Dat is een soort supermarché en ik kende de keten al, omdat ik er in Baton Rouge een paar keer gewinkeld heb. Naast je dagelijkse boodschappen kun je er heel goedkope kleding, speelgoed et cetera kopen. Ik besloot een deel van het in de ochtend opgehaalde prijzengeld van mijn toernooi uit te geven. Natuurlijk ging ik ook op zoek naar voor mij onbekende glutenvrije producten. Nog voor ik het glutenvrije gedeelte gevonden had, had ik al glutenvrije taco's en burrito's gevonden. Daarna kwam ik het speciale glutenvrije stuk in de winkel tegen:
In ieder geval meer producten dan in Baton Rouge het geval was. Ik heb veganistische/glutenvrije mac 'n cheese gekocht. Ik ben benieuwd hoe het straks thuis zal smaken! Even later kwam ik toevallig nog meer dingen tegen: 
Mijn advies voor glutenvrij shoppen bij Walmart: zoek goed tussen de normale producten, je zult vast van alles tegenkomen. Ik heb ook de schappen voor zuivelvrije melk gevonden en daar wat pakjes amandelmelk gekocht. 
Naast eten en drinken heb ik natuurlijk ook, hoe kan het ook anders, een tas vol kleding gehaald en daarnaast nog wat andere spullen, die in Amerika een stuk goedkoper zijn dan in Nederland. Nu maar hopen dat ik niet hoef te gaan bijbetalen op de vlucht naar huis, want vervalt dat voordeel natuurlijk.

Groetjes Marjolein